Nadanie Odrze osobowości prawnej

Nadanie Odrze osobowości prawnej nie oznacza, że rzeka stanie się „człowiekiem”, ani że otrzyma ludzkie prawa. Chodzi o to, aby rzeka była traktowana jak podmiot prawa, podobnie jak korporacje.

Sprawdź, gdzie możesz złożyć podpis...https://ustawa.osobaodra.pl/miejsca-zbiorki-podpisow/#mapa https://ustawa.osobaodra.pl/miejsca-zbiorki-podpisow/#mapa

Dlaczego to ważne?

Dzięki nadaniu rzece Odrze osobowości prawnej, odpowiedzialność za jej zanieczyszczanie zostanie podniesiona do rangi naruszenia praw podmiotu, co może skutkować poważniejszymi konsekwencjami prawnymi dla sprawców. Inicjatywa ma na celu nie tylko ochronę środowiska naturalnego, ale także poprawę jakości wód, przywrócenie równowagi w ekosystemie oraz wsparcie lokalnej turystyki i zdrowia publicznego.

Cel projektu:

nie oznacza, że rzeka stanie się „człowiekiem” ani nie przyznaje jej ludzkich praw. Chodzi o to, aby rzeka była traktowana jak podmiot prawa, podobnie jak korporacje. W efekcie, w przypadku szkód wyrządzonych jej ekosystemowi, będzie można dochodzić odszkodowania na jej rzecz w sądzie.

Motywacja:

Inicjatywa zyskała na sile po katastrofie ekologicznej w 2022 roku, która doprowadziła do masowej śmierci ryb, małży, ślimaków i innych organizmów. Obecne przepisy nie są wystarczająco restrykcyjne – przykładowo, kara za zrzut wód kopalnianych jest bardzo niska, co nie odstrasza zanieczyszczających rzekę przedsiębiorstw.

Proces zbierania podpisów:

Aby projekt mógł trafić pod obrady Sejmu, konieczne jest zebranie co najmniej 100 tys. podpisów (na papierowych formularzach). Zbiórka podpisów trwa obecnie w całej Polsce, odbywa się m.in. na uczelniach, podczas koncertów oraz innych wydarzeniach. Inicjatywa działa pod szyldem Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej „Czysta Odra” i cieszy się wsparciem licznych wolontariuszy oraz znanych osób ze świata kultury i nauki.

Międzynarodowy kontekst:

Podobne rozwiązania, które przyznają osobowość prawną elementom przyrody, funkcjonują już na świecie – przykładem może być rzeka Whanganui w Nowej Zelandii czy laguna Mar Menor w Hiszpanii. Takie podejście pozwala na lepszą ochronę środowiska oraz wymuszanie odpowiedzialności za szkody wyrządzane ekosystemom.